Autor: Maximiliano Duran

Nouveau

Wiñaipaj dadokuna Los dados eternos


Wiñaipaj dadokuna Autor: César Vallejo
Tikraj. Maximiliano Duran
Los dados eternos Autor: César Vallejo
Traductor al quechua: Maximiliano Duran
Parispi, 2009

Manuel Gonzales Pradapaj.
Kai sonjo tiyachij jailliitam ,
jatun jamautachik, kusisja kallpawan
tajllawaj kaj.

Diosnii, wajachkanim kai kausasjai kausakusjaita ;
Tantaiki japirikusjaimanta pitukuni ;
kai wakcha jamutaj mituja
manam wajtaikipi ajayasja jarayakuichu :
mam jampaja ripujku Mariakuna kanchu !

Diosnii, runa kaptiikija
Kunanja yacharinkiman dios kaita;
Jamja , allí allinlla wiñaipaj kakuspa
Mana imatapas musiankichu kikiikipa rurasjaikiwan
Runam ichaja muchusunki : paimi dios kaj!

Kunanñataj laija ñawiikunapi nina rupai kaptin,
Jarjachapapi jina,
Diosnii, lliu napa weraikikunata kancharichinki,
Jinaspañataj mauka dadowan pukllasunchik
Ichapas, o! jam pukllaj! Tukui tiksiman
allin samita aypuikunki,
pisipasja ñawinkuna rikurikaikamunjaku,
iskai wañurij mitumanta rurasja askuna

Diosnii, kai mana uyarij tutañataj, yanarayaj tuta,
manaña pukllakuita atinkichu,
kai tiksi pachaja
kachkasja dadoñam jinaspapas ruiruyasjaña kallan
yanjampi kururakusjanmanta,
juk uchkuman chayaspallanña chairaj sayanja,
Jatu jatun panpakui uchkupi
Paris, 2009

Para Manuel Gonzales Prada, esta
emoción bravía y selecta, una de las
que, con más entusiasmo, me ha aplau-
dido el gran maestro.

Dios mío, estoy llorando el sér que vivo;
me pesa haber tomádote tu pan;
pero este pobre barro pensativo
no es costra fermentada en tu costado:
¡tú no tienes Marías que se van!

Dios mío, si tú hubieras sido hombre,
hoy supieras ser Dios;
pero tú, que estuviste siempre bien,
no sientes nada de tu creación.
¡Y el hombre sí te sufre: el Dios es él!

Hoy que en mis ojos brujos hay candelas,
como en un condenado,
Dios mío, prenderás todas tus velas,
y jugaremos con el viejo dado.
Tal vez ¡oh jugador! al dar la suerte
del universo todo,
surgirán las ojeras de la Muerte,
como dos ases fúnebres de lodo.

Dios míos, y esta noche sorda, obscura,
ya no podrás jugar,
porque la Tierra
es un dado roído y ya redondo
a fuerza de rodar a la aventura,
que no puede parar sino en un hueco,
en el hueco de inmensa sepultura.